Ajuin, je bent er voor of niet. Lang geleden kende ik iemand die ze rauw opat, heel gewoon uit de hand, net zoals ik een appel at. Ongelofelijk vond ik dat, ongelofelijk, wie doet nu zoiets? Ik kon er echt niet bij, ik ben namelijk helemaal geen grote liefhebber van van deze groente die me altijd doet wenen, nooit geweest en ik denk niet dat het nog gaat komen.

Ik gebruik er wel als ik kook, maar zelden de echte grote ajuinen, meestal gebruik ik 1 kleine sjalot, ook al zegt het recept 1 of zelfs 2 grote ajuinen. Ik vind het te gek om die sjalot er niet bij te doen, een beetje hoort er nu eenmaal echt wel bij, maar echt niet teveel.

 

 

 

 

 

 

Waarom dan ajuinsoep maken vraag je je natuurlijk af. Wel, dat was uiteraard niet mijn idee en ik heb ze zelfs ook niet zelf gemaakt. Het ging zo: Toen we gisteren wakker werden, lag er sneeuw. Super leuk, de kinderen waren al buiten aan het spelen toen het nog donker was. En ondertussen, ook onder invloed van het winterse weer, begon bij mijn man de zin voor ajuinsoep te groeien. Hij zou ze natuurlijk zelf moeten maken, maar dat vond hij helemaal ok.

We hadden niet verwacht dat de soep veel succes zou hebben onder de kinderen, dit is erover, dachten we allebei.  Zelf had hij er hard aan gewerkt en hij  vond ze heel lekker. De jongens wilden niet eens proeven, maar onze dochter wilde wel eens proberen en ze vond de soep wel lekker. Alleen niet op dezelfde manier als hij ze gemaakt had. Ze wilde deze keer geen stukjes, terwijl dat wel mocht in de Juliennesoep vorige week.  Het brood mocht ook niet in de soep, maar ernaast, en ze wou zelf de kaas in haar soep kunnen doen.

Dus zelfs al zijn de verwachtingen laag, je kan altijd proberen, en soms bedenken ze hun eigen aanpassingen/verbeteringen. Onze jongens wilden wel zelfs niet proeven, is het omdat ze jonger zijn, of hebben ze te goed begrepen dat ik er zelf niet zou aankomen. Heb ik te weinig liefde voor ajuin om ze te kunnen overbrengen, of komt het nog, ik weet het niet. Daarom is het dus wel goed als je kan afwisselen met koken en ook dat je regelmatig eens ergens anders eet dan thuis.

Onlangs heeft een vriendinnetje (7 jaar) hier thuis voor het eerst pindakaas gegeten en ze vond dat zo lekker. Ze had het gewoon nog nooit geproefd omdat haar mama geen pindakaas lust. Zo ben ik dus met ajuinsoep! Goed dat er iemand hier in huis wat meer liefde voor die rare groente heeft, want ze is ook echt wel heel gezond.

Tip: In roerbakgerechten vervang ik ajuin regelmatig door pijpajuin of lenteuitjes, die hebben een zachtere en frissere smaak vind ik, mooier ook.

                        

Het recept:

Dit heb je nodig:

• 3 grote ajuinen
• boter
• olijfolie
• 2 sl bloem
• 1 tl suiker
• 1 liter rundsbouillon
• gruyère
• stokbrood
• een teentje look

Zo ga je te werk:

1. Zet je zwembrilletje op (tegen de pikkende ogen), pel de ajuinen, snijd ze in 2, snijd ze dan verder in schijven.
2. Breng wat boter in de pan en voeg de  ajuinen toe als de bodem helemaal ingevet is, gebruik een middelhoog vuur
3. Laat stoven terwijl je vaak roert tot ajuinen heel zacht zijn
4. Voeg de suiker toe en laat opnieuw verder laten stoven, enkele minuten, blijf roeren
5. Voeg de bloem toe en roer die er goed onder en laat weer enkele minuten verder stoven
6. Voeg de bouillon toe en laat nog 15 minuten pruttelen
7. Snijd het stokbrood in dunne schijfjes stokbrood, toast de broodjes, en strijk ze in met een teentje look dat je doorgesneden hebt.
8. Voor de topafwerking breng je nu een portie soep in een ovenvast kommetje, je legt er de broodjes voorzichtig in (bvb. 3) en bedek dan de soep en de broodjes met flink wat geraspte gruyere kaas
9. Plaats dit onder de gril en laat gratineren.

Smakelijk!